Sinds hij smurft gaat het stukken beter. Geen vette onvoldoendes meer, maar dikke zessen en soms zelfs een vette zeven. Zoonlief kwam er zelf mee. ‘Ik word gek van de d’s en de t’s, maar met smurfen snap ik het wel’, zei hij een paar weken geleden. En sindsdien smurfen we waar mogelijk. Ik ben een soort grote smurf die hem zinnen voorlegt. Hij is de leerlingsmurf die alle zinnen omsmurft.Zo oefenen we alle dagen:
Is hij bekend met dit fenomeen? Is hij gesmurft met dit fenomeen
Betekent dit het einde? Smurft dit het einde?
Geen idee wat dit betekent. Geen idee wat dit smurft
Word je al gek? Smurf je al gek?
Dat gaat heel lang goed. Totdat hij op een dag thuiskomt en ik vraag: ‘Is leerlingsmurf verliefd?’. Hij vertaalt direct: ‘Is leerlingsmurf gesmurft’? En dan blijkt ook smurfen niet altijd te werken. Maar die verliefdheid? Hij kijkt me met olijke ogen aan en ik weet genoeg. Hij heeft een smurfin gevonden. Ben benieuwd hoeveel tijd hij nog overhoudt om met mij te smurfen. Nog twee weken, dan heeft hij zomervakantie en zijn we voor even van al dit gedoe af. Ik zal de smurfen nog missen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten