maandagochtendhumeur

Het begon vanochtend vroeg al. De wekker ging om 8 voor half 8. Nadat ik zelf mijn ogen open kon houden, liep ik naar de kinderkamers en wekte iedereen met een vrolijk liedje. Fout! Het was maandag, dat is bij ons altijd de ík-heb-vandaag-geen-zin-dag. Alle drie waren ze chagrijnig. ‘Denk maar niet dat ik er al uitga’, riep de oudste. ‘Mama, ik wil niet’, mompelde de jongste en de middelste was niet eens wakker te krijgen.

De ik-heb-vandaag-geen-zin-ochtend volgt altijd na een te leuk weekend. En dat bestaat voor de kinderen uit uitslapen, ’s ochtends tv kijken, lekker je eigen ding doen en doen waar je zin in hebt. En dan hebben we het nog niet over de feestjes, borreltjes en de te late avonduurtjes. Voor je het weet is het weer maandag en moet je weer in het gareel lopen.

Dit kreeg ik vanochtend allemaal naar mijn hoofd geslingerd:

Waarom moet ik mijn bed uit? Ik heb geen zin om eruit te komen. Bekijk het maar (alsof het mijn schuld is dat ze naar school moeten?)

Wat voor weer wordt het? Ik heb geen zin om me nu al aan te kleden. Trouwens kan ook niets leuks vinden.

Ik wil niet ontbijten. Ik heb geen zin in brood en de melk is op.

Wat voor koekje kan ik meenemen? Ik heb namelijk geen zin in die vieze dingen die in de kast liggen!

Hoezo, haren kammen? Ik heb het al gedaan en heb geen zin om al die stomme klitten eruit te halen.

Waarom tandenpoetsen. Heb ik echt geen zin in, ik neem wel een kauwgommetje.

Waarom moet ik de fiets van haar uit de schuur halen. Dat kan ze zelf ook wel. Heb er geen zin in en doe het niet.

Gelukkig gaat het ’s middags al weer beter. Geen van drieën was zich er van bewust dat ze vanochtend zo chagrijnig waren. ‘Viel toch reuze mee mam, maar jij bent ’s morgens altijd zo sjaggie.’ Ik heb maar niets meer gezegd………………..