Heb ik nog vrienden?

Het voelt als een opluchting. Alsof ik een echte daad heb verricht. Het was niet eenvoudig en ik werd behoorlijk tegengewerkt. Ik kreeg tig waarschuwingen, maar zette heldhaftig door. En nu ben ik dus Hyvesloos. Ik was het al heel lang van plan.

Ooit werd ik lid omdat de kinderen dat zo leuk vonden. Vervolgens stond ik er niet bij stil dat de vrienden van de kinderen dan ook graag mijn virtuele vriend wilde worden. Het is op Hyves toch een ‘kijk-eens-hoeveel-vrienden-ik-wel-niet heb-race’. In het begin deed ik braaf mee. Ik begrijp wel dat kinderen hun bestaansrecht ontleden aan de vriendenclub die ze hebben. Virtueel of niet.

Ik zal de verzoekjes van vage types die vriend willen worden niet missen. Om maar te zwijgen van de talloze groepjes waar ik voor werd uitgenodigd. Wat moet ik met ‘Dino Kingsdoms’, ‘de groep zonder meiden’ of ‘club van de afzakkende broeken’.

Afscheid nemen van Hyves gaat niet zomaar. Mijn eerste pogingen strandden in de volgende melding: ‘Ai, dat gaat niet goed... Hyves is momenteel uit de lucht.’ Vanavond had ik geluk. Het lukte! Hyves waarschuwde me nog wel. Meerdere malen zelfs. Of ik er goed over na wilde denken, want ik zou in een sociaal isolement belanden. Ondanks de tegenwerking zette ik door. Een aantal keren vroeg Hyves me of ik wist wat ik deed. Toen duidelijk werd dat ik domweg mijn virtuele vrienden wilde dumpen, was Hyves me meer dan spuugzat. Een trap na, was het enige dat nog restte: ‘Een triest moment, je hyves account wordt verwijderd...hoe heeft het zo ver kunnen komen?’

De verleiding van Hans Worst

Regelmatig krijg ik via de brievenbus of mail persoonlijke aanbiedingen. Alleen voor mij! Hoe aardig en attent! Tot voor kort las ik al die aanbiedingen en iedere keer weer liet ik mij verleiden tot de aankoop van te dure wijnen en te dure crèmes. Die dure wijn kwam altijd wel op, maar ik denk dat ik tot mijn zeventigste vooruit kan met alle smeersels die ik ooit zo goedkoop kocht.

Begin dit jaar sprak ik mezelf streng toe. Ik mocht de aanbiedingen niet meer lezen en ook niets meer bestellen. Makkelijker gezegd dan gedaan. De brieven en e-mails belandden automatisch in de prullenbak, maar de afzender is hardnekkig. Met actiecodes en nog meer gratis producten proberen ze me te paaien. Hoe ik dat weet? Af en toe, in een zwak moment, scan ik stiekem de inhoud van de brieven.

Tegenwoordig ontvang ik ook speciale kortingsbonnen van de AH. In mijn mailbox. Toch nieuwsgierig naar de aanbieding opende ik gisteren de mail. Boven de aanhef was een worst te zien. En niet zomaar eentje; AH kent haar klanten en dus was er boven mijn aanhef een vegaworst te zien.

Inderdaad AH; ik ben een Hans Worst, dom dat ik vroeg of laat toch weer in een van jullie aantrekkelijke aanbiedingen trap. Maar verleid me dan op zijn minst met lekkere dingen i.p.v. droge nepworsten.