Winterzon maakt vrolijk

Dit jaar hangt er op onze wc een scheurkalender. Met gedichten. Voor iedere dag één. Treurige, onbegrijpelijke, saaie, mooie, ontroerende of humoristische gedichten. De wc blijkt een uitstekende plek om af en toe een gedicht te lezen. Ook andere bezoekers van het kleine kamertje waarderen de kalender. Regelmatig hoor je iemand hardop lachen of komt er iemand vertwijfeld naar buiten. Soms blijft de deur langer op slot dan noodzakelijk. Dan zit iemand rustig na te genieten of te piekeren over de betekenis van de woorden.

Afgelopen dagen was het er niet van gekomen de blaadjes af te scheuren. En dus las ik vanochtend pas het gedicht dat voor 26 januari bedoeld was. Ik las het volgende gedicht van R. Cray:

‘Als legde een dode een arm om je schouder: winterzon’

Een toepasselijke tekst want de winterzon schijnt vandaag volop. Toeval dat ik het vandaag pas lees? Geen idee, maar sinds ik deze woorden gelezen heb, voel ik me zo blij. Terwijl ik vanochtend in de sportschool zat, brak het zonnetje door. Even leek het of ik aangeraakt werd door iemand. Ik draaide me om, maar er was niemand. Na het sporten stapte ik onder de douche en weer kwam de zon me gedag zeggen. Nu met een prachtige regenboog. Ik keek om heen, niemand die het zag. ‘De winterzon’, schoot het door me heen en ik voelde me intens gelukkig en vrolijk worden!