Glamperen

Kamperen is hot. Vooral bij de boer of op kleine natuurcamping. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg is het motto van veel kampeerders. Dat de tent af en toe lekt, wegwaait of dat er een riviertje in je tent stroomt omdat het ineens noodweer is. Voor echte kampeerders geen probleem. Die lopen fluitend met de toiletrol naar de wc. Of naar een bosje omdat de pot wel heel smerig is en de geur niet te harden. In de rij staan en wachten tot de douche vrij is. Geen kampeerder die er over klaagt. Ze wachten rustig, maken een praatje en wisselen ervaringen uit. Dat de kleren van de kinderen na een dag al onder de modder zit en niet meer schoon zijn te krijgen, een kniesoor die daar op let. Slapen op een dun matrasje met enorme rugpijnen? Het hoort er allebei bij. We zijn buiten, snuiven frisse lucht en het is vakantie. Dat is wat echte kampeerders willen. Tenminste, dat dacht ik.

Sinds gisteren weet ik beter. Voortaan slaap ik in een luxe lodge of safaritent. Voorzien van climate control, een bad op gouden pootjes, eigen toilet, een kroonluchter, desginkeuken, hemelbedden en een houtgestookte hottub. Dit nieuwe kamperen heet glamperen. Glamorous kamperen. Met een beetje mazzel heb je zelfs roomservice.

Nooit meer bijtende insecten, dikke muggenbulten, modderige campingplekken en stinkende wc’s. Gewoon op mijn hoge hakken, strakke rokje met kekke shirt en behangen vol sieraden over de camping lopen. Zelfs mijn bubbles blijven koel dankzij de nieuwste parasol!

Een nadeel. Dit divagedrag kan thuis op geen enkele steun rekenen. En dus zie je mij volgend jaar weer gewoon in mijn tentje liggen. Op een luchtbedje en een vochtige slaapzak. Overdag driftig op zoek naar een schaduwplekje. Voor mezelf maar vooral voor mijn biertje en bubbels.